Morze Bałtyckie jest morzem śródziemnym (otoczonym ze wszystkich stron lądem) należącym do zlewiska Oceanu Atlantyckiego, z którym łączy się poprzez Cieśniny Duńskie i Morze Północne.
W obrębie wybrzeża Morza Bałtyckiego wyróżniamy pobrzeża: Gdańskie, Koszalińskie i Szczecińskie. Linia brzegowa jest mało urozmaicona, co znaczy, że zawiera niewiele wysp i półwyspów.
Wyspa to część lądu otoczona z wszystkich stron wodą. Największą polską wyspą jest Wolin.
Półwysep to część lądu wysunięta w morze, otoczona z trzech stron wodą. Największym polskim półwyspem jest Półwysep Helski.
Zatoka to część morza wcinająca się w ląd. Największe zatoki naszego kraju to Zatoka Gdańska oraz Zatoka Pomorska.
W pobliżu wybrzeży Morza Bałtyckiego leży jedyna w Polsce depresja (czyli obszar położony poniżej poziomu morza) czyli Żuławy Wiślane.
Wybrzeże może przyjmować dwie formy:
- plaży - kiedy ziemia gładko przechodzi w morze.
- klifu - kiedy mamy do czynienia z wysokim brzegiem, nagle opadającym niemal pionowo do morza.
Nad morzem wieją często silne wiatry, które usypują wydmy - piaszczyste wzniesienia, powstałe dzięki nawiewaniu piachu przez wiatr.
Wydmy potrafią się czasem wręcz "przesuwać" - ciekawy przykład takiego zjawiska stanowi XIV-wieczny kościół w Łebie, niegdyś zasypany przez nawiewany piach. Po latach wiatr odsłonił jego ruiny. Takie zjawisko nazywamy wędrującymi wydmami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz